- καλόφωνος
- -η, -οαυτός που έχει ωραία φωνή: Βάζουμε πάντα τον Παύλο να τραγουδάει, γιατί είναι καλόφωνος.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
καλόφωνος
Look at other dictionaries:
καλόφωνος — η, ο (Μ καλόφωνος, ον) καλλίφωνος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο) * + φωνος (< φωνή), πρβλ. βαθύ φωνος, μεγαλό φωνος] … Dictionary of Greek
καλοφωνόπουλον — καλοφωνόπουλον, τὸ (Μ) (υποκορ. τού καλόφωνος*) καλλίφωνο παιδί. [ΕΤΥΜΟΛ. < καλόφωνος + πουλον (ουδ. τής κατάλ. πουλος < λατ. pullus «πώλος»), πρβλ. Ελληνό πουλο] … Dictionary of Greek
καλοφωνώ — (Μ) [καλόφωνος] καλοφωνίζω*, τραγουδώ ωραία … Dictionary of Greek
